Εκδίκηση και διεκδίκηση

Σήμερα έχουμε αφιέρωμα σε ένα τραγούδι το οποίο, ως όχι ιδιαίτερα γνωστό (έως σχεδόν άγνωστο), πιστεύω ότι αξίζει λίγη διαφήμιση ώστε να το μάθουν περισσότεροι. Το τραγούδι αυτό είναι από μια ταινία η οποία ανήκει στην κατηγορία ταινιών γνωστή ως SpaghettiWesterns, οι οποίες έκαναν την εμφάνισή τους στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Απέκτησαν αυτό το όνομα από Αμερικανούς κριτικούς οι οποίοι τις χαρακτήρισαν έτσι επειδή οι σκηνοθέτες ήταν Ιταλοί, ο πιο γνωστός εκ των οποίων ήταν ο Sergio Leone. Οι προηγούμενες γενιές ίσως να έχουν υπόψη τους αυτές τις ταινίες, όπως για παράδειγμα την ταινία “Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος”, η οποία αποτελεί κλασικό έργο με πρωταγωνιστή τον Clint Eastwood στα νιάτα του. 

Για να είμαι ειλικρινής, ενώ έχω δει μέχρι τώρα λίγες κλασικές ταινίες τύπου spaghetti western, την ταινία από όπου είναι και το επίμαχο τραγούδι δεν την έχω δει, απλώς διάβασα την περίληψή της κι έτυχε να ακούσω το τραγούδι από τον δίσκο της μουσικής όλων των σχετικών ταινιών που είχαν βγει τότε. Η ταινία λοιπόν λέγεται “Η Επιστροφή του Ρίνγκο” (“Il ritorno di Ringo”) και αφορά την ιστορία ενός τύπου στις Η.Π.Α. που έφυγε να πολεμήσει στον Εμφύλιο Πόλεμο, κι όταν γύρισε βρήκε ότι το κτήμα του είχε καταληφθεί από μια συμμορία Μεξικάνων ληστών, κι επίσης ότι την αρραβωνιαστικιά του ετοιμαζόταν να παντρευτεί ο αρχηγός της συμμορίας. Δρώντας λοιπόν undercover, γίνεται μέλος της συμμορίας με σκοπό να τους διαλύσει εκ των έσω και να τους διώξει.

Το ομώνυμο τραγούδι της ταινίας, το οποίο έγραψε (όπως και όλη την μουσική από αυτές τις ταινίες) ο Έννιο Μορρικόνε, ουσιαστικά συνοψίζει την κεντρική υπόθεση, αλλά πέραν τούτου βγάζει και πολύ συναίσθημα, όπως αποδεικνύουν αφενός οι στίχοι αμέσως παρακάτω και αφετέρου όπως εκφράζεται από το ίδιο το τραγούδι, ο σύνδεσμος για το οποίο βρίσκεται στο τέλος του άρθρου αυτού:

“I kiss at last the beloved ground of my land, / Επιτέλους φιλώ το πολυαγαπημένο έδαφος τηςγης μου, 

That I left one day with my hard heart full of pain. / Που άφησα πίσω μου μια μέρα με τηνκαρδιά μου πέτρα και γεμάτη πόνο. 

I have looked in the faces of my old friends, / Κοίταξα στα μάτια τους παλιούς μου φίλους, 

But nobody looked at me as my old friends. / Όμως κανείς δεν με κοίταξε όπως οι παλιοί μουφίλοι. 

And now what happens you must, you must tell me. / Και τώρα το τι συμβαίνει πρέπει, πρέπει ναμου το πεις εσύ. 

You must remember who I am. / Πρέπει ναθυμηθείς ποιος είμαι. 

If you see a man with downcast eyes and ragged clothes, / Αν δεις έναν άντρα με χαμηλωμένοβλέμμα και κουρελιασμένα ρούχα, 

Walking through your village, don't shun him but go beside. / Να περνάει από το χωριό, μην τονπεριφρονήσεις αλλά πήγαινε δίπλα του. 

I'm that man and now I beg you, help me, I need you. / Εγώ είμαι αυτός ο άντρας και τώρα σεεκλιπαρώ, βοήθησέ με, σε χρειάζομαι. 

I need you. / Σε χρειάζομαι. 

The liar who told my sweetheart that I was dead, / Ο ψεύτης που είπε στην αγαπούλα μου ότι ήμουν νεκρός, 

To take my place, he shall pay for this base lie. / Για να πάρει την θέση μου, θα πληρώσει για το ψέμα του. 

Those who saw me as a rundown man, / Όσοι με έβλεπαν απλώς ως έναν κατατρεγμένο, 

Those who tried to destroy all our world, / Όσοι προσπάθησαν να καταστρέψουν όλο τον κόσμο μας, 

Shall leave forever our beloved land, / Θα φύγουν για πάντα από την πολυαγαπημένη μας γη,

Because we are fearless men. / Επειδή είμαστε γενναίοι άντρες. 

Because we are fearless men. / Επειδή είμαστε γενναίοι άντρες.

Because we are fearless men. / Επειδή είμαστε γενναίοι άντρες.”. 

Θυμίζει λίγο Οδύσσεια η όλη ιστορία, οπότε το θέμα λίγο-πολύ μας είναι γνωστό. Ακούγοντας και το τραγούδι αλλά και το ύφος του ερμηνευτή, στην αρχή φαίνεται ότι βγάζει πόνο, την απελπισία ενός ανθρώπου που νόμιζε ότι επιστρέφει στο σπίτι του και τελικά επέστρεψε σε έναν άγνωστο τόπο όπου του είχαν αρπάξει ό,τιυπήρξε ποτέ δικό του, εντελώς μόνος και ανήμπορος, εκλιπαρώντας για βοήθεια. Μετά όμως βλέπουμε την αλλαγή, την αποφασιστικότητά του να διεκδικήσει την ζωή του και να τιμωρήσει αυτούς που του την στέρησαν. 

Αυτό είναι και το στοιχείο που με τράβηξε τόσο πολύ στο τραγούδι, η ξαφνική ανατροπή. Σκέφτηκα πόσο σωστή αλλά και λογική είναι αυτή η προσέγγιση. Όταν μας έρχεται μια στραβή, μικρή ή μεγάλη ή τερατώδης (όπως αυτή της ταινίας), είναι λογικό να πελαγώσουμε. Θα τρομάξουμε, θα πέσουμε, θα θρηνήσουμε. Μετά όμως; Μετά θα γίνει το κλικ μέσα μας, θα πάρουμε μια ανάσα, και θα συνεχίσουμε προς τα εμπρός. Όπως είχε πει και παίκτης γνωστής ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας, “Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς”. Βαδίζοντας λοιπόν σε τέτοια πορεία, στο τέλος τίποτα και κανείς δεν θα μπορέσει να σταθεί εμπόδιο στην ζωή μας. 

Σμαράγδα Θεοδωρίδου

«Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο άρθρο δεν αποτελούν πνευματική μας ιδιοκτησία, πηγή: google.com».