Άκου την καρδιά σου!
Πριν λίγο καιρό διάβασα κάπου μία φράση που έλεγε πως "αν θέλεις να δεις τι σκέφτεται η καρδιά σου, παρακολούθησε που πηγαίνει το μυαλό σου, όταν το αφήνεις να περιπλανιέται ελεύθερο". Πόση αλήθεια εμπεριέχει αυτή η φράση και πόσα κρύβονται πίσω από τις κουρτίνες και κάτω από τα χαλιά μέσα μας...
Βάσει των παραπάνω ας δημιουργήσουμε ένα υποθετικό σκηνικό. Βρισκόμαστε στο σαλόνι του σπιτιού μας (ιδανικά με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι) και στο χώρο αντηχεί μια ήρεμη μουσική μελωδία. Εναλλακτικά σενάρια: περπατάμε στο δρόμο κάνοντας τη βόλτα μας αμέριμνοι χωρίς καμία απολύτως βιασύνη ή βρισκόμαστε μέσα στο αυτοκίνητο μας και απολαμβάνουμε την οδήγηση χωρίς να έχουμε συγκεκριμένο προορισμό. Πάντα με τη συντροφιά της μουσικής. Ξεχνάμε υποχρεώσεις και άγχη. Παίρνουμε μια ανάσα και χαλαρώνουμε.
Αλήθεια, πού ταξιδεύει το μυαλό μας; Σε ποια σκέψη έψαξε να βρει το καταφύγιο του τώρα που δεν ακολουθεί κατευθυντήριες οδηγίες;
Τα αποτελέσματα μπορεί και να μας ξαφνιάσουν. Πόσα παράπονα κρατάμε τόσο επιμελώς κρυμμένα που έχουμε ξεχάσει μέχρι κι εμείς οι ίδιοι ότι τα έχουμε φυλάξει στις αποθήκες του μυαλού μας; Πόσες επιθυμίες μας δεν αξιώθηκαν να δουν το φως του ήλιου; Πόσες φορές έχουμε πάρει απότομα το λόγο από την καρδιά μας και την αφήσαμε παραπονεμένη καταλογίζοντας της ότι έχει το ακαταλόγιστο και την αποσύραμε από το παιχνίδι; Κι εκείνη σωπαίνει αλλά νιώθει.
Αλήθεια, πού ταξιδεύει το μυαλό μας; Σε ποια σκέψη έψαξε να βρει το καταφύγιο του τώρα που δεν ακολουθεί κατευθυντήριες οδηγίες;
Τα αποτελέσματα μπορεί και να μας ξαφνιάσουν. Πόσα παράπονα κρατάμε τόσο επιμελώς κρυμμένα που έχουμε ξεχάσει μέχρι κι εμείς οι ίδιοι ότι τα έχουμε φυλάξει στις αποθήκες του μυαλού μας; Πόσες επιθυμίες μας δεν αξιώθηκαν να δουν το φως του ήλιου; Πόσες φορές έχουμε πάρει απότομα το λόγο από την καρδιά μας και την αφήσαμε παραπονεμένη καταλογίζοντας της ότι έχει το ακαταλόγιστο και την αποσύραμε από το παιχνίδι; Κι εκείνη σωπαίνει αλλά νιώθει.
Αντίστοιχα, μπορεί να πετάξουμε σε όμορφες σκέψεις που γαληνεύουν και γεμίζουν ευδαιμονία την ψυχή μας. Πόσο ευγνώμονες είμαστε για όσα έχουμε, για τη σωματική και ψυχική μας υγεία! Για τους ανθρώπους που είχαμε την τύχη να συναντήσουμε και μας συντροφεύουν στις καθημερινές περιπέτειες μας! Για κάτι που αδημονούμε να συμβεί! Για τις ευχάριστες στιγμές που περιμένουν το νεύμα μας για να πλησιάσουν! Για ότι μας γεμίζει και ότι ζωγραφίζει χαμόγελα στα χείλη μας!
Είναι καλό που και που να κάνουμε μια εσωτερική κουβεντούλα με την καρδιά μας. Να μαθαίνουμε τα νέα της και να ακούμε τη γνώμη της. Αισθάνεται καλά; Είναι ευχαριστημένη από τις επιλογές μας; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να τη βοηθήσουμε να αισθανθεί πιο όμορφα; Ας μην ξεχνάμε πως κι αυτή ανήκει στα ηγετικά στελέχη του οργανισμού μας κι έχει απαρέγκλιτο δικαίωμα ψήφου στη διαχείριση των προσωπικών μας υποθέσεων. Με λίγα λόγια, κάπου κάπου άκου την καρδιά σου! ;-)
Δέσποινα Ζησοπούλου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την βοήθεια σας!