Όμορφος κόσμος!

 Ζούμε σε δύσκολες μέρες. Ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό; Επόμενο είναι όλο αυτό να επιδρά αρνητικά στην ψυχολογία μας. Εάν κάποιος κυκλοφορήσει για λίγο έξω στο δρόμο θα παρατηρήσει πως η πλειονότητα των ανθρώπων επιλέγει να φοράει μια μουντή μάσκα στις καθημερινές διαδρομές της. Θα ακούσει να ανοίγονται σοβαρές πολιτικές συζητήσεις, άλλοτε ήρεμες και άλλοτε να υψώνονται φωνές είτε αγανάκτησης είτε χάριν διαφωνίας.

 Μοναδική πηγή χαράς τα παιδιά και τα σκυλιά που με τα καμώματα τους αποτραβούν την προσοχή των μεγάλων από τα πολυδιάστατα προβλήματα της χώρας τους.

 Με αυτά και με εκείνα ξεχάσαμε να ζούμε! Είναι σα να έχει σταθεί ένα μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι μας και μας κρύβει την λάμψη που κουβαλάει ο ήλιος.

 Τι θα κερδίσεις εάν στενοχωρηθείς λίγο παραπάνω ή μαλώσεις με τον διπλανό σου; Θα αλλάξει η κατάσταση; Δε νομίζω. Απλά θα καταστρέψεις την καλή σου διάθεση και θα σκορπίσεις τις μέρες που σου αναλογούν με αδιέξοδους προβληματισμούς. Ότι μας τύχει θα το ζήσουμε κι ότι έρθει θα το αντιμετωπίσουμε!

 Μπήκα κι εγώ σε αυτή τη νοοτροπία. Νεύρα, απογοήτευση, έσπασα κι ένα δύο αγγεία στο μάτι μου έτσι για το ψυχοσωματικό εφέ, αλλά ξέρεις κάτι; Συνειδητοποίησα ότι είμαι πολύ πιο δυνατή από αυτά γιατί η δύναμη προέρχεται από μέσα μας. Και ναι θα πέσεις κάτω και θα λερωθείς ή στη χειρότερη θα χτυπήσεις και θα πονέσεις, ανθρώπινο είναι. Άλλωστε η δύναμη του ανθρώπου αντλείται από τις αδυναμίες του, τις πληγές του, γιατί κάποια στιγμή υπήρξε ευάλωτος κι έκτοτε άρχισε να λαμβάνει τα μέτρα του για να αποτρέψει την επανάληψη μιας ίδιας κατάστασης. Αλλά μετά θα σηκωθείς είτε μόνος είτε με τη χείρα βοηθείας των ανθρώπων σου. Και μόλις σηκωθείς θα έχεις τη γνώση της παγίδας στην οποία έπεσες και θα ξέρεις πλέον πως να την αποφύγεις.

 Γι' αυτό επέλεξε να χαμογελάς! Ο άνθρωπος δε χρειάζεται πολλά για να είναι ευτυχισμένος: μια καταγάλανη θάλασσα, έναν ήλιο κι έναν αέρα να του χαϊδεύει το πρόσωπο, μια φιλόξενη και δυνατή αγκαλιά, ένα χαμόγελο! Ξέρεις πως όντας θετικός προσφέρεις ένα κύμα αισιοδοξίας και χαράς στους γύρω σου; Αντιλαμβάνεσαι πως η ευθυμία και το γέλιο σου είναι τα στηρίγματα που χρειάζεται ο κόσμος μας για να ορθοποδήσει, το κίνητρο για να φανεί αντάξιος σου;

 Πολλές φορές έχω επικριθεί επειδή είμαι "χαρούμενη" ή επειδή πρέπει να γίνω περισσότερο "καχύποπτη" ή όπως απηυδισμένα δηλώνουν "ζω στον κόσμο" μου. Εγώ, όμως, ξέρω με πόσα δάκρυα έχω πληρώσει αυτά τα χαμόγελα κι αυτός είναι ο μόνος κατ' επιλογήν μου τρόπος που ξέρω να πολεμάω: Να φωτίζω το σκοτάδι και να αποδυναμώνω την ισχύ του. Κι αν αυτό σημαίνει πως ζω σε ένα δικό μου κόσμο, σας διαβεβαιώ πως σε αυτό τον κόσμο περνάω πολύ πιο όμορφα από εκείνους που έχοντας σώας τας φρένας κατοικούν σε διαφορετικό χωροχρόνο από εμένα.

 Γι' αυτό χαμογέλα, ζήσε, πολέμησε το όπως εσύ ξέρεις καλύτερα! Είναι η ζωή σου που διακυβεύεται εδώ. Πώς επιλέγεις να τη ζήσεις;

Δέσποινα Ζησοπούλου