Να το λες και να το προσπαθείς!

 
 Πόσο εύκολο να υποσχόμαστε, πόσο δύσκολο να τηρούμε.
 

 Όμορφα λόγια χαϊδεύουν την ακοή μας και προσπαθούν να τρυπώσουν στα όνειρα μας. Ομοιάζουν με τις Σειρήνες που γνωρίζουμε από την ελληνική μυθολογία. Σε πλανεύουν, αλλάζεις την τροχιά σου προς το μέρος τους και αν δεν είσαι υποψιασμένος υπάρχει η πιθανότητα να γκρεμοτσακιστείς στα βράχια τους.
 
 Αντίβαρο τους οι πράξεις. Οι πράξεις μιλάνε μια πιο απλή γλώσσα. Μπορεί να μη διαθέτουν ιδιαίτερο καλλωπισμό αλλά έχουν αυτό που λέμε φυσική ομορφιά.
 
 Ο συνδυασμός των δύο; Ακαταμάχητος. Δυστυχώς, όμως, οι άνθρωποι που διαθέτουν αυτά τα δύο γνωρίσματα, πόσο μάλλον το δεύτερο και ίσως και σημαντικότερο, είναι κάτι σαν είδος υπό εξαφάνιση. Όλως παραδόξως οι εκπρόσωποι του πρώτου γνωρίσματος είναι σαν τις νέες τάσεις της μόδας: έχουν πολλούς ακόλουθους. 
 
 
 Πολλοί ξοδεύουν άσκοπα τις λέξεις απλά και μόνο για να ειπωθούν. Άλλοι πάλι λίγο πιο ρομαντικοί τις λένε και ως ένα σημείο παρασύρονται και οι ίδιοι με τα λόγια τους γιατί στα αλήθεια τα πιστεύουν, μόνο που κάπου στην προσπάθεια της πραγματοποίησης τους κουράζονται νωρίς και τα αφήνουν να στέκουν μετέωρα στο χρόνο.
 
 Με το πέρασμα του καιρού έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως είναι προτιμότερο να μην λέμε πράγματα μόνο και μόνο για να τα πούμε αν δεν είμαστε σίγουροι πως μπορούμε να μετατρέψουμε τον λόγο μας σε πράξη. Έτσι, είμαστε σωστοί κυρίως απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό και κατ' επέκταση στους συνανθρώπους μας. Άλλωστε, δεν είναι πιο όμορφο να δεις κάτι να συμβαίνει από το να προσμένεις μία άφιξη που δε θα φτάσει ποτέ;
 
 Γι' αυτό να το λες και να προσπαθείς να το τηρήσεις, αλλιώς μη το πεις καθόλου!
 
Δέσποινα Ζησοπούλου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις