Ένα βήμα τη φορά!


"Αν κάνω αυτό, τότε μπορεί να συμβεί εκείνο. Μετά από εκείνο θα γίνει το άλλο. Και αν μετά ακολουθήσει το παρ' άλλο, τι θα κάνω;" Κάπως έτσι είναι ο "απλοϊκός" τρόπος σκέψης ορισμένων ανθρώπων.

 Αλλά ας πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Τι είναι αυτό που μας προκαλεί τόσο πολύπλοκες σκέψεις και ωσάν ενεργοί σεναριογράφοι πλάθουμε ιστορίες τρόμου; Είναι αυτό το άτιμο το μέλλον που μας είναι άγνωστο κι ακριβώς επειδή κάποιοι ανησυχούν λιγάκι παραπάνω για την έκβαση του, προσπαθούν να οραματιστούν το χειρότερο ενδεχόμενο ώστε να είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους.

 Υπάρχει μια αγγλική έκφραση που μας προτρέπει να "κάνουμε ένα βήμα τη φορά" ("one step at a time") και υπάρχει και μια ελληνική που αναφέρει πως "όποιος βιάζεται σκοντάφτει". Η με ακόμη πιο απλά λόγια "σταμάτα να άγχεσαι για το τι θα γίνει αύριο κι επικεντρώσου στο σήμερα".

 Συχνά φοβόμαστε ότι μπορεί να συμβεί κάτι και καταναλώνουμε πολύ χρόνο στο να αναλογιζόμαστε και να στενοχωριόμαστε με αυτή την εικασία μας. Εάν επρόκειτο όντως να συμβεί κάτι θα το αντιμετωπίσουμε τη στιγμή που θα εμφανιστεί και εάν δεν παρουσιαστεί ποτέ θα έχουμε γλυτώσει από στιγμές ανούσιας έγνοιας. Γιατί, λοιπόν, να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε ψυχολογικές δοκιμασίες εκ των προτέρων;
 Μέσα σε όλα αυτά, το οξύμωρο είναι πως όταν εντέλει ξυπνήσουν οι χειρότερες μας σκέψεις και τις δούμε να αποτελούν πραγματικό γεγονός της ζωής μας, πλέον δε μας φαντάζουν τόσο επικίνδυνες όσο πιστεύαμε πως θα είναι και μόνο στην ιδέα τους.

 Τις προάλλες μέσα από μα κουβέντα με ένα νέο παιδί στα πρώτα βήματα της ζωής του, αντιλήφθηκα πόση ανασφάλεια ένιωθε για ένα καινούριο βήμα που επρόκειτο να κάνει και ανησυχούσε για το τι επίπτωση θα έχει αυτό στα επόμενα 6-8 χρόνια.

 Κανένας μας δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί στο επόμενο δευτερόλεπτο, πόσο μάλλον στα επόμενα χρόνια. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση να μας δοθεί. Γι' αυτό καλό είναι προετοιμάζουμε ένα μικρό έδαφος για το μέλλον αλλά να επικεντρωνόμαστε στο παρόν  που υπάρχει αυτή τη στιγμή μπροστά μας και να το διαμορφώσουμε όσο πιο ευχάριστα μπορούμε δίνοντας του τις πινελιές της αρεσκείας μας.

Δέσποινα Ζησοπούλου 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις